Hé sukkels!

Hé sukkels, ik ben Esmonique 12. Er is niemand die zoveel melk geeft als ik, die zo groot is als ik en zo sexy loopt als ik. Alle kneuzen van Boerderij Weelderen komen nooit op mijn niveau. Dúhh.1b

Dit zou Esmonique zeggen als ze zelf een blog mocht schrijven, waarop ze je de kont toe zou keren en verwaand weg zou lopen. Dat is nou onze Esmonique, ook wel bekend als nummer 1. Waarschijnlijk ging het daar al mis, want ze gedraagt zich ook alsof ze de beste van de stal is. De grootste is ze inderdaad wel bijna, maar haar ego is net zo groot als de 1.65 meter die ze hoog is.

Ons tutje is een held op sokken. Zo is ze al eens eerder aan bod geweest in deze blog, toen ze niet naar buiten durfde en dagenlang voor de drempel naar de wei heeft gestaan. En ook stond ze met haar grote hoofd én vieze knieën in de Boerderij, wat in deze blog te lezen is. Ze is op een blauwe maandag nog eens mee geweest naar een koeienkeuring, waarbij ze mij de hele ring doorgooide door haar kop de hele tijd heen en weer te slingeren.Koeienkeuring 2010 034

Inmiddels is onze madame 8 jaar oud en met het verstrijken van de jaren heeft haar eigenwijsheid het hoogtepunt bereikt. Esmonique is groot, maar heeft ook nog eens grootheidswaanzin. Toen ze als 3e in de melkstal stond en er dus nog 2 koeien voor en na haar stonden, vond ze dat ze te weinig ruimte had. Ze ging gek doen en kwam met een poot klem te zitten en viel neer. Nogal een penibele situatie, zowel voor ons als voor Esmonique. Gelukkig hebben we haar kunnen bevrijden en kwam ze, naast wat kleine wondjes en spierpijn, met de schrik vrij. Sindsdien heeft onze prinses besloten dat ze alleen aan de rechterkant van de melkstal op de 1e plek wil staan. In de praktijk betekent het dus dat ze wacht in de box, tot wij met het hekje klapperen en haar roepen. Vervolgens komt het enorme, witte gevaarte richting de melkstal, beukt alles wat in de weg staat aan de kant en duikt de melkstal in. Aan de rechterkant, op de 1e plaats.

Onze Esmonique, zo nu en dan bloedirritant, maar stiekem, stiekem, genieten we toch ook wel een beetje van ons karaktervolle koetje.


Sanne van Raalte- van de Kamp

september 2015