Samen met een groep boer(inn)en, onze fokstudieclub, komen we in de winter elke maand bij elkaar om meer te leren met én van elkaar. Fokkerij, dus hoe zorg je ervoor dat je (toekomstige) kalfjes nóg beter worden dan je koeien, staat daarbij centraal. Dinsdagavond was onze jaarlijkse wedstrijd koeien keuren. Eén van de boeren zet 5 koeien apart, die iedereen gaat beoordelen. Wat is de beste koe? Iedereen vult dit in op een formulier en onder leiding van een echte inspecteur van het stamboek 
discussiëren we daarna door over dé ideale koe.
We kijken daarbij naar:
> frame: de bouw van de koe
> type: hoe oogt de koe, ziet ze eruit alsof ze veel melk wil geven?
> uier: hoe ziet het uier eruit, hoe staan de spenen en hoe zou dit uier er over 5 jaar uit zien?
> benen: hoe is de stand en kwaliteit van de benen?
En je raadt het misschien al wel; dit keer mochten onze koeien hun beste beentje voorzetten. We hadden de beste koeien van stal gehaald, nouja apart gezet, netjes geschoren en nog niet gemolken. Deze 2 Esmonique’en en 3 Hansa’s stonden netjes in de box, terwijl ze bekeken, bevoeld én gekeurd werden door de 30 deelnemers. Iedereen vult het formulier in, geeft punten voor frame, type, uier en benen en zet de koeien voor elk van deze punten op volgorde. Uiteindelijk volgt er dan een volgorde van beste naar minst goede koe. Dit formulier levert iedereen in, waarna er een puntentelling én natuurlijk een winnaar volgt die het dichtste bij de plaatsing van inspecteur Engbert-Jan komt.
Er is veel gediscussieerd, waarom zijn de benen van Hansa 9 nou beter dan van Esmonique 39, hoe zit het met de draaier van Hansa 8 en wat vind je van de aanhechting van het uier van Esmonique 20? Allemaal technische details waar ik je tijdens een workshop graag meer over vertel. Hansa 7 belandde uiteindelijk op nummer 1, zo oordeelde de inspecteur.
Het was best spannend, hoe vindt iedereen onze koeien? Maar we kijken terug op een enorm leuke avond en stiekem waren we ook wel erg trots op onze mooie meiden! Onder het genot van een biertje en een frikandel zijn de boerenwinnaars bekend gemaakt. De nummers 1, 2 én 3 gaan naar huis met een zak voer, voor de kalfjes uiteraard.
Ze zeggen wel eens dat boeren het erf niet af te krijgen zijn, maar als ze er eenmaal af zijn, ze niet meer naar huis willen. En inderdaad, dat bleek ook dit keer weer waar toen de laatste boer om 00.30 uur het licht uitdeed.
Boerin Sanne
november 2015