Om 06.00 uur stap ik de stal binnen en begin aan mijn standaard rondje. Hekjes in de melkstal open zetten, koeien wakker maken en verzoeken achter de melkstal plaats te nemen, de boxen schoonmaken en ineens zie ik daar onze Henny. Henny 104 is aan het kalven!
Ik spurt naar het strohok en zie al 2 pootjes en het neusje van onze nieuwste aanwinst. Even in het tongetje knijpen, ja hoor netjes reactie van het kleine ding, het leeft. Ik help Henny even haar kalfje op de wereld te brengen, dat blijft zo machtig mooi, en voel ondertussen de tijd doortikken. Om 08.30uur krijg ik bezoek op kantoor, dus het is een strakke planning vanmorgen. Het prachtige kalfje komt eraf, gauw geslacht checken, helaas een stiertje, slijm uit het bekje halen, beetje lauw water voor mamalief en gauw weer verder. Terwijl Henny haar kleine man aflikt klim ik nog even op het voerhek, zodat ik over de muur heen kan kijken om bij Esmonique 23 te spieken. Zo ligt er rustig bij zo te zien, dus dat zal nog wel even duren voordat ze kalft.
Als ik eenmaal gestoord ben in mijn standaardrondje op de vroege ochtend, wordt het altijd chaos. Ik begin dan ook maar met melken, voer aanschuiven komt straks wel. De tijd tikt verdacht snel door. Ik zorg dat Henny voor het eerst van haar leven gemolken wordt en schakel wat hulptroepen in om het kleine mannetje naar zijn iglo te brengen en biest te geven.
Ik zet mijn wekker op mijn telefoon altijd om 07.30 uur, dan ben ik meestal bezig met het laatste rondje koeien in melkstal en heb ik nog ongeveer 10 minuten om nog snel meel (ongeperste brokjes) te geven en te douchen zodat ik om 08.30 uur op mijn werk ben. Nu gaat mijn wekker tijdens mijn een na laatste rondje en wordt het dus flink racen. Snel, snel de laatste koeien melken, melk wegpompen, reiniging aanzetten, koeien meel geven, hekken goed zetten, ohja en ik moet nog voer aanschuiven. Sprintje naar het shoveltje, schuif het voer aan bij de koeien met zwangerschapsverlof en zie Esmonique 23 staan. Samen met een blij rondlopend kalfje, oeps niet gezien! Snel geslacht checken, weer een stiertje, balen, nog meer hulptroepen inschakelen die straks deze kersverse mama even met de hand willen melken en zorgen dat het 2e mannetje in een iglo komt en zijn biest krijgt. Wat een verstrooidheid op de vroege ochtend.
Na het sprintje naar de douche, een sprintje naar de auto en een sprintje richting kantoor. Gelukkig staken de politie-agenten deze week en krijg je alleen maar een waarschuwing en geen boete, hoorde ik op het nieuws, dus ik kan wat harder rijden vanochtend. Om 08.37 uur kom ik op kantoor aan, precies tegelijk met mijn bezoek. Timing, het is mijn geluksdag vandaag!
Om 11.00 uur krijg ik een app’je. ‘He San, was je niet wakker vanmorgen met je stiertje?’ Tjah, de boer vond het eerste kalfje toch wel erg fijntjes voor een stiertje en keek nog eens goed. Wat nou stiertje.. Eén kalfje over het hoofd zien en de ander aanzien voor een stiertje terwijl het een vaarsje was. Dom? Ik noem het liever verstrooid. En ach, over een half jaar is de rest van de familie het voorval weer vergeten. Hoop ik.
Maart 2015
Sanne van Raalte