Nee. Ook dit keer blijft onze trekker thuis. Wel leggen we je graag even uit waarom de boeren protesteren, boos en bezorgd zijn. Want die bezorgdheid delen we ook.
Ik probeer het zo eenvoudig mogelijk uit te leggen. Geef even een gil als het toch te ingewikkeld wordt he 😉?!
Dit zijn onze droge koeien, die bijna een kalfje krijgen. Ze eten mais, ingekuild gras, stro én een meelmengsel. Een droge koe heeft eiwit nodig, onder andere voor haar kalf en voor de werking van haar magen. Bij de voermaatregel (van september tot december) mogen wij maximaal 191 gram ruw eiwit voeren in het meel. Nu krijgen onze droge koeien een meelmengsel van 400 gram eiwit. Bijna twee keer zoveel. Dat komt omdat mais en stro erg weinig eiwit bevatten. Gras bevat wel meer eiwit. Nu denk je natuurlijk ‘dan voer je toch gewoon wat meer gras?’. Maar dat kan niet, omdat gras ook heel veel kali bevat. De droge koe moet juist weinig kali krijgen, zodat haar stofwisseling goed blijft werken.
Het probleem is dus nu: onze koeien mogen we niet het eiwit geven dat ze nodig hebben, om zelf gezond te blijven en een gezond kalf op de wereld te zetten. Natuurlijk willen we meedenken, natuurlijk willen we kijken of we ergens kunnen minderen in eiwit en daardoor minder stikstof produceren. Maar dat kan alleen als we het op het totale niveau mogen bekijken. Dus voor al het eten dat de droge koe krijgt, want als je naar het totale ‘etensbordje’ kijkt, ligt het eiwitniveau veel lager. Daarin kunnen we misschien best iets sleutelen, maar dus niet op deze ‘kort door de bocht’-manier. Ik hoop dat er nog iets mogelijk is, zodat we de gezondheid van onze koeien en ongeboren kalveren niet in gevaar hoeven te brengen omdat we de wet moeten volgen..