Vanavond ben ik maar eens gaan zitten voor de omgevingsvisie van Putten in 2040. De eerste pijler is al raak: ‘Putten is een natuurlijk, groen dorp’, mét een foto van koeien. Kijk, daar word ik blij van!
Maar na de berichten van afgelopen week en het protesteren van onze collega’s vandaag, word ik toch wat argwanend. Staan die koeien in 2040 nog steeds op dat plaatje? Of zijn we dan uitgerangeerd als boeren in de Gelderse Vallei? Gaan we ons voedsel dan uit andere landen halen, waar het dierwelzijn en de kennis en kunde van de agrarische ondernemers bij lange na niet kan tippen aan de standaarden hier in Nederland? Is onze boerderij die al generatieslang in de familie is, dan buiten werking gesteld?
Wij snappen dat de tijden veranderen, wij snappen dat natuur en klimaat aandacht verdienen. En als je ons volgt weet je ook dat wij daar voor te porren zijn. Of het nu gaat om akkerranden voor de vogels en bijen, om een heus ‘vogelzwembad’, het tot waarde brengen van slootafval of een bodemcursus om mineralen en water optimaal vast te leggen; kom maar door. Wij staan er voor open om met de vraagstukken aan de slag te gaan, om onze kennis, vakmanschap en innovatieve denken van stal te halen. Te kijken hoe we nóg duurzamer, natuurinclusiever, biodiverser, kringloopachtiger, stikstofefficiënter of noem maar een hippe term op te kunnen werken. Als we die tijd en ruimte in de Gelderse Vallei maar krijgen…