Mot in de tent

Er is hier een flinke bitchfight gaande. Nee, wees gerust, ik lig niet in de clinch met mijn zussen (ik weet wel beter, want als kleinste van het stel ga ik dat geheid verliezen), het gaat om de koeien. Koeien hebben een heel duidelijke rangorde. Bij ons weten we het niet helemaal zeker, maar Esmonique 20 (32), zus Esmonique 22 (25) en Esmonique 27 (28) staan in ieder geval in de top van de rangorde en leiden de kudde. Drie koeien die niet te missen zijn. Grote, witte, wat oudere, dominante koeien die de touwtjes in handen hebben en waar alle andere koeien voor aan de kant gaan. Nu heeft Esmonique 22 deze week gekalfd. Hiervoor stond ze droog en was ze dus zo’n 7 weken met zwangerschapsverlof en uit de koppel. Nu ze weer terug is in de koppel, wordt ze niet verwelkomd door haar matties, maar is het tijd voor bitchfight. En dat gaat echt hard tegen hard. De boer was in de stal en ging zelfs even buiten in de wei polshoogte nemen om te kijken wat er aan de hand was, maar wat hij hoorde waren de koppen van Esmonique 20 en Esmonique 22 die tegen elkaar klapte. Koppen tegen elkaar en duwen maar. Zo bepalen ze weer even opnieuw wie de sterkste en dus de leider is. Wie er als eerste de wei in gaat, wie als eerst mag drinken en mag eten. En daar moet dus om geknokt worden. Gelukkig gaat het vechten niet zo lang door, zoals je bij andere diersoorten soms ziet, dat er doden vallen. Na een halve dag is de strijd meestal wel beklonken. Maar ik kan mij wel voorstellen dat de zussen morgen een tikkeltje hoofdpijn hebben.