In principe krijgen onze koeien ieder jaar een kalfje. Als deze kalfjes ongeveer 2 jaar oud krijgen zij zelf weer een kalfje. Ervan uitgaande dat de helft van de dieren een vaarskalfje (vrouwtje) krijgt, die wij normaal gesproken aanhouden, betekent dat dus dat onze veestapel best hard groeit. Zoals je wellicht weet mogen wij niet zomaar onbeperkt koeien houden. Daarom bepalen we al bij het insemineren van de koeien of we een kalfje, als het een vaarsje is, willen houden of niet. Koeien waar we geen kalfje van willen (en kunnen) houden insemineren we daarom met Belgisch Blauw sperma, een vleestypisch ras. Deze geeft wat forsere kalveren die meer aanleg hebben om vlees aan te zetten en minder geschikt zijn als melkkoe. Voor de half Belgisch Blauwe kalfjes krijgen we een meerprijs, omdat ze wat zwaarder zijn รฉn we kunnen ook niet in de verleiding komen om ze toch aan te houden ๐. Zowel de stiertjes als de vaarskalfjes van deze koeien dragen we daarom over aan de zorg van de kalverhouders in Nederland.
Het is best een gepuzzel om vooraf ongeveer te berekenen hoeveel kalfjes je per jaar aan kunt en wilt houden en hoeveel koeien je dus met Belgisch Blauw sperma laat insemineren. En dan blijkt maar weer dat de natuur zich niet plannen, want zie hier onze cijfers qua verhouding stiertjes/ vaarsjes: 70% stieren, 30% vaarsjes, waarvan dus ook een deel nog Belgisch Blauw. Laten we het er op houden dat we dit jaar in ieder geval niet teveel vaarskalfjes aan kunnen houden.. ๐
