Hm, toch iets warmer dan ik dacht, dus voor ik de melkstal instap doe ik nog gauw even mijn bodywarmer uit. Het leverde mij weer heel wat inzicht op over het gedrag van onze koeien. Nadat de eerste koeien klaar waren en de melkstal uit wilde gaan, wist ik het meteen. De koe stond namelijk ineens stil, kop omhoog, oren naar voren en ze zette geen stap meer. “Ohja, stom, mijn bodywarmer”. Op de foto zie je het uitzicht van de koe als ze de melkstal verlaat, normaal zie je alleen laarzen op een laarzenrek, maar nu ligt daar een bodywarmer over heen. Weinig spectaculairs zou je denken, maar daar denken onze koeien duidelijk anders over. Een koe ziet ongeveer 30% van de scherpte die wij zien, dus ik denk dat zij een grote zwarte vlek ziet boven op de laarzen. En dat is raar en anders dan normaal en daar houden onze koeien niet van. Dus dan kost het best wat overtuigingskracht om de koeien zover te krijgen om gewoon door te lopen. Ook minder handig was dat ik het hele bodywarmergedoe weer vergat en dus ook de volgende 5 koeien hetzelfde probleem hadden. Als mens schijn je in angstige situaties te reageren met fight (vechten), flight (vluchten) of freeze (bevriezen). Dat doen onze koeien ook, de meeste gingen voor ‘freeze’, en een paar jongere dieren gingen voor ‘flight’ en vlogen in noodgang de bocht door. Fight heb ik nog niet bij de koeien gezien, want na die 10 koeien heb ik mijn bodywarmer maar opgeruimd, maar ik ken wel een paar pittige tantes in onze stal die waarschijnlijk graag de strijd met die enge bodywarmer aan waren gegaan ;-).