Mmm.. vers gras!

Hoe hoog staat de geur van vers gemaaid gras in jouw ‘lievelingsgeurenlijstje’? Bij mij staat hij hoog, ongeveer op het niveau van de geur van chocola, en geloof mij dat is hoog! De afgelopen dagen hebben wij weer volop kunnen genieten van de geur van vers gras, heerlijk! IMG_1791Want zo gauw het gras lang genoeg is en het zonnetje begint te schijnen is het werk aan de winkel; gras maaien! Hoe dat precies in zijn werk gaat? Dat vind je in deze fotoreportage!

Als de weersvoorspellingen goed zijn en het gras lang genoeg is, gaan we maaien. In ons geval doet de loonwerker dat voor ons. De vooruitzichten zijn goed, dus op maandag hebben we 9 hectare gemaaid, zo’n 18 voetbalvelden. Dit is de eerste keer dit jaar dat we gras maaien: in vaktermen ook wel de eerste snede. Over het algemeen de belangrijkste maaibeurt van het jaar, aangezien dit het lekkerste en vaak het meeste gras is. Deze eerste snede is het hoofdbestandsdeel van het voer van onze koeien in de winter, en dan is alleen perfect goed genoeg!

Gras maaien BOERDERIJ WEELDEREN

Op dinsdag hebben we het gras geschud. Deze schudder husselt het gras door elkaar, waardoor het onderste, natste gras boven komt te liggen en ook kan drogen. Dit keer hebben we twee keer geschud. Hoe vaak je schudt, soms helemaal niets en soms wel 3 keer, is afhankelijk van het weer. Hoe meer zon en wind hoe sneller het gras droog is, en hoe minder we hoeven te schudden. Uiteindelijk proberen we er op te sturen dat het gras voor 40% uit droge stof bestaat. En dat blijft altijd best een hele uitdaging vanwege het weer en alle boeren die op hetzelfde moment willen maaien, waardoor de loonwerker hartstikke druk is.

Schudden BOERDERIJ WEELDEREN

Woensdag was het zover: inkuilen! Een drukke, spannende, maar mooie dag. ’s Ochtends bij het ontbijt maken we ons nog wat zorgen. Gisteren weinig zon gehad, gras is nog wat nat van de dauw. Gaat dit goedkomen? Maar gelukkig laat het zonnetje zich flink zien de rest van de ochtend. We schudden een paar stukken gras nog een keer. En dan is het al droog genoeg; we kunnen gaan harken!

‘Ons bin zunig’, daarom gaan we – als er genoeg tijd is-  de randjes nog even langs met de hooihark. De gemaaide stukjes gras waar de schudder niet zo goed bij kan (bijvoorbeeld dicht bij de sloot, rond een paaltje of in de bochten), harken we met de hand bij de rest van het gras. Op deze manier hebben we zeker weten al het kostbare gras te pakken.

IMG_1771

Op de een of andere manier is kanten harken van oudsher een vrouwenklusje. Nu kan ik flauwe grappen gaan maken over vrouwen die minder goed kunnen trekker rijden enzo, maar ik heb een veel betere theorie. Vroeger waren er alleen maar ronkende, open trekkers. Kneiterwarm in zo’n trekker en een enorm kabaal. Daarna kwam de nieuwe generatie trekkers, met een dak, maar die zijn bij deze temperaturen nóg warmer, waardoor alle boeren zonder shirt, zweten trekker rijden. Dan kun je toch veel beter met de hooihark in de weer zijn?! Lekker bruin worden en je armspieren trainen in een! Laat die boeren maar zweten in de trekker, wij vrouwen nemen de kanten wel voor onze rekening. En wees nou eens eerlijk, wie wil er nou niet ongegeneerd naar blote boeren bovenlijven kunnen staren? (aanmelden kan via onze contactpagina…)

We zijn gestart met het harken, maar helaas gebeurde er toen dit: een kapotte trekker. Balen!

kapotte trekker BOERDERIJ WEELDEREN

Gauw monteur gebeld, we hebben nog een half uur voor de loonwerker komt, gaan we dit redden? Toch maar besloten om de loonwerker te vragen om te kunnen ruilen. Maarja, nu gaan we ineens van inkuilen om 15.00 uur naar 20.00 uur. En dan zijn de felle zon en de flinke wind ineens onze vijanden, want oei, wordt het gras nu niet te droog? Te droog gras is lastiger aan te rijden op de grote bult, omdat het niet zo aan elkaar plakt. Ook vinden onze koeien zo’n droge hap gras minder lekker dan een iets vochtigere hap. Het mooie van het boerenleven is het afhankelijk zijn van de natuur. En het moeilijke van het boerenleven? Inderdaad, het afhankelijk zijn van de natuur. Dat blijkt vandaag wel weer.

Trekker maken BOERDERIJ WEELDEREN

Met dank aan ons mechanisatiebedrijf Cor Vliek, die snel de trekker komt repareren en een leentrekker regelt. Met dit groene baasje harkt boer Eric snel verder, samen met Joekeltje onze hond, wel zo gezellig.

harken BOERDERIJ WEELDEREN

De hark legt het gemaaide gras op de bekende rijen. Voor deze lange rijen gras zijn in elke regio van Nederland meerdere woorden. Zo heet in Putten en omstreken alleen al ruggen, zwelen of zwad. Ach, als het beestje maar een naam heeft.

Hakselen BOERDERIJ WEELDEREN

En toen had de hakselploeg wat vertraging, nog een beetje en nog een beetje. Om 21.30 uur stonden de helden van Loonbedrijf van de Bunt bij ons op de stoep. Met de grote hakselaar snijden zij het gras in kleinere stukjes, blazen het in grote karren en kiepen het gras op een grote bult. Een flinke shovel rijdt over deze bult gras, om al het zuurstof eruit te halen en het lekker strak op elkaar te krijgen. Als al het gras op de bult ligt, leggen we plastic over het gras en een flinke laag zand. Zo kan er geen zuurstof meer in de kuil en wordt het gras extra goed aangedrukt door het zand. Dit zijn nou de grote bulten die je op veel bedrijven ziet liggen: de graskuil. Zonder invloed van zuurstof gebeuren er allerlei wonderlijk processen in deze kuil. Bij dit inkuilproces zetten bijvoorbeeld bacteriën die van nature in gras zitten suikers om in zuren, waardoor het inkuilproces plaatsvindt. Vergelijkbaar met het wecken van groenten bijvoorbeeld. Het is hierbij heel belangrijk dat er geen zuurstof bij het gras komt, omdat het dan gaat broeien en schimmelen. Gaatjes in het plastic (bijvoorbeeld door lopen over de kuil of hongerige kraaien) zijn funest. Een ingewikkeld, bijzonder en helemaal natuurlijk proces. Mooi gemaakt!

En toen gingen onze mannen door met hakselen, en nog wat gras, en nog wat gras en toen het plastic over de kuil ging was het 02.00 uur en kon de frituurpan aan. En tjah, toen was het al veel te donker voor een goede foto. Dus de foto’s vanaf de zweel tot aan kuilgras houd je nog tegoed tot we over een paar weken voor de 2e keer, de 2e snede kunnen maaien. Zo heb ik ook nog even uitstel van executie gekregen om het mysterie te ontrafelen waarom die grote bult gras een kuil heet… Wordt vervolgd dus!

mei 2015
Sanne van Raalte